Ο διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση, η οποία απαιτεί προσεκτική ρύθμιση και έλεγχο. Χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση μπορεί μακροπρόθεσμα να οδηγήσει σε βλάβες στο σώμα και στην ανεπάρκεια διαφόρων οργάνων. Οι κυριότερες επιπλοκές του διαβήτη είναι:
Καρδιοαγγειακή νόσος
Ο διαβήτης προσβάλλει το κυκλοφορικό σύστημα προκαλώντας αθηροσκλήρωση, δηλαδή στενώσεις στις αρτηρίες που κινδυνεύουν να αποφραχθούν. Οι συχνότερες εκδηλώσεις της καρδιαγγειακής νόσου περιλαμβάνουν τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και την αρτηριοπάθεια των κάτω άκρων (ποδιών). Η καρδιαγγειακή νόσος είναι σήμερα το κύριο αίτιο θανάτου των ατόμων με διαβήτη. Η καλή ρύθμιση του διαβήτη προλαμβάνει την εμφάνιση και εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης.
Νεφροπάθεια (διαβητική νεφροπάθεια)
Οφείλεται σε βλάβες που προκαλεί ο διαβήτης στις μικρές και ευαίσθητες αρτηρίες των νεφρών. Εμφανίζεται συνήθως, μερικά χρόνια μετά την αρχική διάγνωση και μπορεί να προληφθεί ή να καθυστερήσει η εξέλιξή της με αυστηρό έλεγχο του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης. Ο διαβήτης έχει καταστεί σήμερα, το συχνότερο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που απαιτεί αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση νεφρού, στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.
Νευροπάθεια (διαβητική νευροπάθεια)
Πρόκειται για βλάβη στα μικρά και περιφερικά νεύρα. Το μούδιασμα και η απώλεια της αίσθησης της αφής στα πόδια, αποτελούν τη συνηθέστερη εκδήλωσή της. Η νευροπάθεια μπορεί να μην γίνει αντιληπτή από τον ασθενή, ενώ άλλες φορές μπορεί να προκαλέσει σοβαρό πόνο, ιδίως στα πόδια. Ακόμα και χωρίς συμπτώματα, η διαβητική νευροπάθεια έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερο κίνδυνο δημιουργίας ελκών (πληγών) που εμφανίζονται μετά από μικροτραυματισμούς, οι οποίοι δεν γίνονται αντιληπτοί από τους ασθενείς, λόγω της μειωμένης αίσθησης του πόνου. Η κατάσταση αυτή οδηγεί στο λεγόμενο «σύνδρομο διαβητικού ποδιού» που αυξάνει τον κίνδυνο ακρωτηριασμού.
Αμφιβληστροειδοπάθεια
Είναι βλάβη στα λεπτά αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Ο διαβήτης είναι το συχνότερο αίτιο τύφλωσης και ανεπάρκειας της όρασης στον ενεργό πληθυσμό του ανεπτυγμένου κόσμου. Η καλή ρύθμιση του σακχάρου μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης και εξέλιξης της σοβαρής αυτής επιπλοκής.
Πηγή:Υπουργείο Υγείας
